NASKAH DRAMA BAHASA JAWA BANDUNG BONDOWOSO



NASKAH DRAMA BAHASA JAWA BANDUNG BONDOWOSO

          Ing sawijining jaman,ing ndesa sing apik urip ana wedokan kang ditinggal karo bojone.Dheweke urip karo anake,kang jenenge Bandung.
Bandung :’’Bu,nopo ibu mboten kesepian menawi kula lan panjenengan mung manggon teng perkampungan endah niki tiang kaleh mawon.’’
Ibu        :’’Kesepian ngopo to le?ibu wis seneng ana kowe nang kene.Awakdewe urip kecukupan,seneng tanpa ana sing ngganggu,arep njaluk sing piye maneh ibu iki?’’
Bandung :’’Yo mbok menawi ibu kersa nduweni rama damel kula.’’
Ibu        :’’(mesem ngguyu) kowe iki ngomong apa to le…le….Ora…ora…ibu ora opo opo urip randa kaya ngene,sing penting ibu nduwe kowe(jarene ibu banjur ngelus pundhake)
Bandung :’’Lho! Saestu Bu.’’
Ibu        :’’Sakjane lakyo kowe sing patut tak takoni koyo ngono kuwi anakku.Kowe iku wes gedhe,mosok kowe arep dewe’an wae’’
Bandung :’’(mesem)Ah,menawi kula mboten usah di piker Bu.Saktemene kula ajeng tanglet kalih Ibu,nanging kula mboten kepenak ,Bu.’’
Ibu        :’’Kowe arep takon opo?kok nganggo ora kepenak mbarang.Aku iki ibumu opo dudu?Arep takon apa sih le…le…?
Bandung :’’Ngenten lho Bu,saktemene Rama kula menika sinten?Ngantos sakniki kok kula taksih bingung.’’
               Bu…,kok mendel mawon?Wonten nopo to Bu?’’
Ibu        :’’Anakku Bandung(ngelus pundakke Bandung)Sakjane iki wektu sing pantes.Kowe sakiki wis gedhe,Ibu ora wedi maneh crita karo kowe.Ibu ngerti,kowe mesti iso ngerteni iki.’’
Bandung :’’Ana apa Bu?’’
Ibu        :’’Bapakku kuwi sakjane Bangsawan ing tlatah adoh kono.’’
Bandung :’’Dados Rama tasik sugeng Bu?’’
Ibu        :’’Iya anakku.’’
Bandung :’’Kula kepingin ketemu Rama,Bu?’’
Ibu        :’’Yen kowe pancen pengen nemoni Ramamu,yo ora opo-opo.Golekana Ramamu kuwi,nanging Ibu mung iso pesen.Rungokno pesen-pesen Ibu iki yo le?’’
Bandung :’’Inggih Bu?’’
Ibu        :’’Ibu mung iso ndungakake apa sing kowe karepake bakal kok temu.Lek wis kepetuk Ramamu,cepet sujud ing sikile Ramamu kanggo tanda kahurmatan.Ing njaba kono,pesti akeh wong asing sing bakal kok temui, s dipercaya.Ojo seneng adu otot yo anakku sing nganteng dewe,iklan kabeh pesti nduwe niat dhewe-dhewe.Kowe iku lanangan sing biau ora apik.Ojo waton tumindak ing kono,ora liyo kanggo njaga keslametanmu dewe.
Bandung :’’Inggih,Bu.’’
Ibu        :’’Lan siji maneh amanatku.
                                Ibune bandung banjur mlebu ing kamar,lan metu nggawa selendang
werna abang

Ibu        :’’Gawaen selendang iki supaya Ramamu percaya yen kowe iku anakke.’’

Bandung :’’Matur nuwun Bu,nanging kepripun Ibu menawi  kulangembara.Menapa Ibu aman gesang piyambakan ing bumi ingkang mboten temtu niki.’’

Ibu        :’’Ibu ora bakal kena opo-opo.Ibu mung bias nyangoni pandunga supaya slamet yo anakku sing tak tresnani.’’

Menika Bandung budal ngembara lan dheweke teko ing nggone Jin. Dheweke ditekani karo para abdi dalem saka nggone Jin . Bandung bisa nglawan para abdi dalem. Banjur Bandung nemoni Jin Bondowoso.
Jin         : “ Sampean sapa? “
Bandung : “ Aku Bandung .“
Jin       : “ Ana keperluan apa sampean mrene ? “       
Bandung : “ Aku arep nggoleki Ramaku, Apa kowe iso mbantu aku nggoleki
                Ramaku ? “         
Jin : “ Wani piro kowe njaluk pitulunganku ? “
Bandung : “ Yen aku wes dadi raja ing Pengging kowe iso njaluk opo wae sing
                  kowe karepake. “
Jin : “ Wokey… Tenan yo ? , Gawe mbantu kowe aku wenehi telu  
          panyuwunan.“
Bandung : “ Sing kasiji aku kepingin nemoni Ramaku . “
Jin : “ Okey… ( Ngilang ) “
                      
Amarga Bandung bisa naklukake Jin Bondowoso, akhire jenenge Bandung diwenehi jenenge Jin kuwi mau. Saiki jenenge Bandung dadi Bandung Bondowoso.Kesoke, Bandung nemoni Jin Bondowoso maneh, merga arep njaluk pitulungan. Yaiku pingin dadi raja ing Pengging.
Bandung : “ He.. Jin Bondowoso… Aku kepingin dadi Raja ing Pengging. “
Jin : “ Wokey…. Segera di kabulkan tuan. “

Jin Bondowoso ngabulake panyuwunane Bandung Bondowoso. Deweke banjur dadi Raja ing Pengging. Bandung Bondowoso pingin nguwasai kerajaan Prambanan. Dheweke pingin perang karo Prabu Boko, rajane Prambanan. Bandung Bondowoso nemoni Prabu Baka lan nantang gelut. Amarga biyen Raja Prambanan wis nyerang Ramane. Dadi saiki dheweke diutus Ramane kon mbales dendam menyang Kerajaan Prambanan.
Menika Bandung budal ngembara lan dheweke teko ing nggone Jin. Dheweke ditekani karo para abdi dalem saka nggone Jin . Bandung bisa nglawan para abdi dalem. Banjur Bandung nemoni Jin Bondowoso.
Jin : “ Sampean sapa? “
Bandung : “ Aku Bandung . “
Jin : “ Ana keperluan apa sampean mrene ? “
Bandung : “ Aku arep nggoleki Ramaku, Apa kowe iso mbantu aku nggoleki Ramaku ? “
Jin : “ Wani piro kowe njaluk pitulunganku ? “
Bandung : “ Yen aku wes dadi raja ing Pengging kowe iso njaluk opo wae sing
                 kowe karepake. “
Jin : “ Wokey… Tenan yo ? , Gawe mbantu kowe aku wenehi telu
         panyuwunan.”
Bandung : “ Sing kasiji aku kepingin nemoni Ramaku . “
Jin : “ Okey… ( Ngilang ) “.
Akhire Bandung ketemu karo Ramane.tibakno ramane kuwi yaiku Prabu Damar Moyo raja ing kerajaan Pengging .langsung wae Bandung sujud ing Prabu Damar Moyo .Prabu Prabu Damar Moyo kaget ,menapa Bandung niku anakke amarga duwe selendang abang .
Prabu Damar Moyo : “heh kowe pemuda,kowe entuk selendang abang iki teko sopo? sopo jenengmu ?”
Bandung                  ;” selendang abang iki teko ibu kulo,lan name kulo Bandung “.
Prabu Damar Moyo;”ohhh……. Kowe iki berarti anakku.saili kowe oleh manggon ing 
                                   kerajaan kene”.
Bandung                ;”bener rama ?”
Dammar moyo       :”yo iyo mosok etok-etokan “.
Bandung                :”hore (seneng lan jingkrak-jingkrak).”
Amarga Bandung bisa naklukake Jin Bondowoso, akhire jenenge Bandung diwenehi jenenge Jin kuwi mau. Saiki jenenge Bandung dadi Bandung Bondowoso.Kesoke, Bandung nemoni Jin Bondowoso maneh, merga arep njaluk pitulungan. Yaiku pingin dadi raja ing Pengging.
Bandung : “ He.. Jin Bondowoso… Aku kepingin dadi Raja ing Pengging. “
Jin : “ Wokey…. Segera di kabulkan tuan. “
Jin Bondowoso ngabulake panyuwunane Bandung Bondowoso. Deweke banjur dadi Raja ing Pengging. Bandung Bondowoso pingin nguwasai kerajaan Prambanan. Dheweke pingin perang karo Prabu Boko, rajane Prambanan. Bandung Bondowoso nemoni Prabu Baka lan nantang gelut. Amarga biyen Raja Prambanan wis nyerang Ramane. Dadi saiki dheweke diutus Ramane kon mbales dendam menyang Kerajaan Prambanan.
           Saktutuke Bandung ing kerajaan Prambanan ,dheke dicegat karo Patih Gupala.
Patih gupala          :”sopo kowe koyokke kowe duduk rakyat kerajaan kene .”
Bandung               :”masbullah, lek akun duduk rakyat kerajaan kene .”
Bandung               :”kulo Bandung Bondowoso yugane prabu Dammar Moyo ing kerajaan                    pengging kulo dhateng mriki diutus kale prabu kulo kang kepingin mbales dendam marang rakyat kerajaan pengging .”
Prabu Baka           :”ana apa iki kok rame-rame?lan kowe sopo?
Bandung               :”kulo Bandung Bondowoso yugane prabu Dammar Moyo ing kerajaan                    pengging kulo dhateng mriki diutus kale prabu kulo kang kepingin mbales dendam marang rakyat kerajaan pengging .”

              Terjadinipun perang sing sengit marang kelorone,kerno kesaktiane bandung.prabu baka sedo ing peperangan iku .ndelok rajane sedo patih gupala mlayu kanggo ngindari bandung lan ngelapurake kedadean niku marang putrine prabu baka yaiku roro jonggrang .
Patih gupala:”nyuwun sewu putri.”
Jonggrang :”ana apa patih?kok jenengan wis bali saka peperangan ana ngendi
                  ramaku .”
Patih Gupala  : ‘’(menundukkan kepala dan menyembah) nyuwun sewu Roro
                     (Mikir mikir ), Prabu Boko… Prabu Boko.
Jonggrang      : ‘’rama ? ana apa karo rama ? opo panjenengan duwe kabar sing ora apik patih?
Patih Gupala    : ‘’ Inggih Roro.”
Jonggrang       :‘’ Ono ngendi Ramaku ? (Bingung lan arep nangis ). Crito.o karo    aku Patih….. Pundi Ramaku ?.”
Patih Gupala   : ‘’ Prabu boko gugur ing peperangan menika, Roro.”
Jonggrang    : “ Ha? Opo bener ngendikan-mu kuwi? Opo panjenengan mboten goroh patih?’’
Patih Gupala :’’ saestu ndoro.Kulo ingkang ngertosi piyambak,Bandung
Bondowoso nusuaken kerisipun .’’
Jonggrang  : ‘’ Rama… rama… (Nangis).”
Wektu nangis iku Patih Gupala mati lan Bandung Bondowoso teko ing ngarepe Roro Jonggrang. Bandung banjur mikir mikir, sopo ratu ayu ingkang ngarepe iku?. Opo iku selire Prabu Baka sing dipateni mau.
Bandung     :’’ ( Nyedeki Roro ). Kena apa kowe duh cah ayu? “
Jonngrang : ‘’ Sopo kowe? Wani temen kowe teko ing krajaan iki?.”
Bandung     : ‘’ Hahaha…… Sopo aku? Opo kowe ora ngenali aku, raja ing kerajaan pengging, lan saiki sing nduweni kerajaan sing gede iki. Hahaha…. Ayu tenan kowe iki. Opo kowe gelem tak dadeake garwaku ?.”
Roro Jonggrang bingung arep menehi jawaban opo (batinane Jonggrang).
Bandung : “ Halah!! Trimo ae, aku iki ngganteng kok. Kena apa kowe ora gelem ? Opo kowe isisn karo aku ? hem….”
Jonggrang :” Wah…. Opo sing arep tak lakokake. Aku mumet.”
Jonggrang banjur mikir mikir .
Jonggrang :” Ngene wae, yen kowe pancen pingin nduweni aku, syarate siji ae, yaiku gawekna aku 1000 candi ing wektu sewengi ,Yen kowe kasil, aku gelem dadi garwamu.”
Bandung :” Kanggo mbuktiake tresnaku karo kowe, opo wae panjalukmu bakal tak turuti… “
Bandung nggawe panyuwunane saka Jin sing terakhir.
Bandung    : ‘’ Jin, aku isih nduwe panyuwunan sing terakhir kan ?’’
Jin            :“ Iyo aku iling, opo panjalukmu ?
   Bandung     :” Akuy njalok tulung digawekake 1000 candi .”
    Jin            : ‘’Wokey. Dadi panyuwuwunanmu entek, ya?” aku ora pingin mbantu    kowe maneh.”
Jonggrang  : “kepriye iki, opo Bandung bisa gawe candi sing akehe semono ?”
Dayang      : “la kepripunto Putri.bandung menika lak nggeh tiyang sektl to Putri ? miturut pamikir kula , kok panyuwunan panjenengan bisa ditepati, la wong samenika tasik jam kalih . anggenipun mbangun candi sampun badhe kelar to Putri.”







No comments:

Post a Comment

P3K Tahap 3

https://youtu.be/dmcjx-zTSCQ